Van Brigham City naar Buffalo Valley

Dinsdag 13 september:
Vandaag zouden we betijds opstaan, echter dit kwam er niet van. Tijdens het ontbijt nog even de foto's van de verslagen hiervoor online gezet. Dit moest in een ander dagboek omdat op een of andere manier de oude foto's niet te wissen zijn en je maar maximaal 150 foto's per account mag uploaden. Maar dit was vrij snel gebeurd.
Vervolgens een zoektocht naar de sleutel van de camper. Die lag niet op de vaste plek. Maar waar was hij wel? Na veel zoeken bleek hij in de fleecejas, die gisteren vanwege de kou was aangetrokken, te zitten. Daarna snel op weg, maar eerst nog een selfie met een beer: bruintje van 2 meter hoog en van plastic.
We hadden de keus uit 3 routes: qua afstand en tijd niet zo verschillend van elkaar, maar qua mooiheid wel. Dus uiteraard de langste (tijd) maar wel de mooiste genomen. Hier hadden we geen spijt van: het was een erg fraaie route en de natuur maakte zich op voor de herfst. Dit levert altijd mooie plaatjes op.
In Logan (plaatsje, niet die auto's) keken we zo goed om ons heen dat we niet doorhadden dat de combiweg 89/91 zich splitste en wij vrolijk rechtdoor op de 91 bleven. Dus na een paar mijl rechtsomkeert om vervolgens de 89 op te pakken.
Heuvels op en heuvels af: meer omhoog dan omlaag; om tenslotte op een mooi uitkijkpunt uit te komen waar we het Bear Lake konden overzien. Geen klein meertje overigens. Hier raakte we aan de praat met twee mede Cruise America gangers, ook uit NL. Na wat verhalen en wetenswaardigheidjes uitgewisseld te hebben, gingen we weer op weg. Pogend een zij-afslag te vinden om bij het meer te geraken. Uiteindelijk lukte dit en hebben we aan de rand van het meer gegeten en pootje gebaad. Nu nog even een cache zoeken, we waren tenslotte (even) in een voor ons nieuwe staat: Idaho.
Vervolgens weer op weg: het landschap werd vlakker met links en rechts van ons bergen.
Uiteindelijk kwamen we in Jackson aan, waar we weer rechtdoor gingen i.p.v. af te slaan. Hier kwamen we gelukkig na een metertje of 500 al achter, zodat de schade beperkt bleef. De route weer opgepikt en we betraden Teton National Park. Hier moesten we nog een mijl of 20 doorheen. Ineens stond een groepje auto's geparkeerd: een groepje mensen stond met telelens naar de verte gewezen. Liep daar een bison? Wel een zwart vlekje: met de telelens een foto geschoten en vanavond op de laptop maar even bekijken. Dus als echte Japanners weer verder, om de RV site na een minuutje of 20 te bereiken. Hier snel de RV geparkeerd (na 2x op een foute plek eindelijk op de goede, duidelijk de 13e vandaag...) en eten bereiden: kip met rijst.